Thursday, 30 August 2012

एक किस्सा आहे...

एक निवांत दुपार आणि समोर फरहान अख्तर ची कविता...
"जिंदगी मिलेगी ना दोबारा"  या चित्रपटातील एका कवितेचा स्वैर अनुवाद


एक किस्सा जो ओठांवर येता येता थांबतो
फक्त डोळ्यांआडून डोकावत राहतो
कधी तुला, कधी मला
शब्दांचा दान मागत राहतो
ज्या शब्दांसोबत ओठांवर येईल तो
आणि मग स्वरांना पकडून झोकेही घेईल तो

पण हा जो काही किस्सा आहे
कुठल्याश्या जाणीवेची जाणीव आहे
वातावरणात तंरंगणाऱ्या सुगंधाची
सुगंध...अबोल अबोल सुगंध
हा सुगंध तुझ्याही ओळखीचा
आणि माझ्याही परिचयाचा
सगळ्या जमान्याला माहितीचा झालेला

मनात गुंतून राहिलेलं हे कसलं बरं गुज आहे???

4 comments:

  1. You should have written the original poem. Could you please add that?

    ReplyDelete
  2. Abhijeet, mool kavita:

    इक बात होठोंतक है जो आई नहीं
    बस आँखोसे है झाकती
    तुमसे कभी, मुझसे कभी कुछ लफ्ज़ हैं वो माँगती
    जिनको पेहनके होठोंतक आ जाए वो
    आवाजकी बाहोंमे बाहें डालके इठलाये वो
    लेकिन जो ये इक बात है अहसास ही अहसास है..
    खुशबूसी है जैसे हवामें तैरती..
    खुशबू जो बे-आवाज़ है,
    जिसका पता तुमको भी है, जिसकी खबर मुझकोभी है
    दुनियासेभी छुपता नहीं, ये जाने कैसा राज़ है?

    ReplyDelete