एक विचारू? एक सांगशील?
उगीच रहायचं प्रश्नांची जाळी विणत
आणि उगीचच करायच्या शब्दांच्या कसरती
खरं तर सगळी उत्तरं आधीच डोळ्यातून झिरपयाची...
उगीच खेळायचे प्रश्नोत्तरांचे डाव
शब्दांना उगीचच लावायचे विरामचिन्हांचे टेकू
आणि उगीचच माहित असलेल्या प्रश्नांची माहित असलेली उत्तरं
फिरून फिरून घोळवायची...
उगीच घालायचा एकमेकांभोवती पिंगा
आणि उगीचच धरायचा हातामध्ये हात
उगीच लावायचा जीव, उगीच घालायचे वाद
उगीच चिडणे, उगीच रुसणे
आणि उगीचच पोकळ स्वप्नांची रात्र जागून जागून जगायची...
आपले सगळे प्रश्न
आणि आपलीच ती उत्तरं उगीचच गेली विरून...
आपले ते वाद
आणि आपलीच ती स्वप्नं उगीचच गेली सरून...
आपलेच ते शब्द
आणि आपलीच ती विरामचिन्हं उगीचच गेली गळून...
...उगीचच!!!
....................................................................................................................प्रतिमा
No comments:
Post a Comment