तीन तास निखळ आनंद देऊनही जाता जाता मनात थोडी रुखरुख ठेऊन जाणाऱ्या चित्रपटांपैकी एक म्हणजे हृषिकेश मुखर्जींचा “आनंद”. चित्रपटाच्या क्लायमॅक्सला जन्म-मृत्यूच्या उंबरठ्यावरचा आनंद आणि
बॅकग्राउंडला ग्रामोफोनवर वाजणारी कविता यांच्या मिक्सिंगमुळे हृषिदांनी जो काही परिणाम साधलाय तो केवळ वर्णनातीत!
आज क्षितिजवरच्या या बुडत्या सूर्याला पाहून “आनंद” मधील नेमका हाच प्रसंग आठवला आणि त्याचबरोबर ग्रामोफोनवर अमिताभच्या गंभीर आवाजात वाजणारी गुलजारांची “एक नज़्म”..
बॅकग्राउंडला ग्रामोफोनवर वाजणारी कविता यांच्या मिक्सिंगमुळे हृषिदांनी जो काही परिणाम साधलाय तो केवळ वर्णनातीत!
आज क्षितिजवरच्या या बुडत्या सूर्याला पाहून “आनंद” मधील नेमका हाच प्रसंग आठवला आणि त्याचबरोबर ग्रामोफोनवर अमिताभच्या गंभीर आवाजात वाजणारी गुलजारांची “एक नज़्म”..
मुझसे एक नज़्म का वादा है, मिलेगी मुझको
डूबती नब्ज़ों में जाब दर्द को निंद आने लगे
ज़र्द-सा चेहरा लिये चाँद उफ़क़ पर पहुँचे
दिन अभी पानी में हो, रात किनारे के क़रीब
न अँधेरा, न उजाला हो, यह न रात न दिन
जिस्म जब ख़त्म हो और रूह को जब साँस आए
मुझसे एक नज़्म का वादा है, मिलेगी मुझको
डूबती नब्ज़ों में जाब दर्द को निंद आने लगे
ज़र्द-सा चेहरा लिये चाँद उफ़क़ पर पहुँचे
दिन अभी पानी में हो, रात किनारे के क़रीब
न अँधेरा, न उजाला हो, यह न रात न दिन
जिस्म जब ख़त्म हो और रूह को जब साँस आए
मुझसे एक नज़्म का वादा है, मिलेगी मुझको
