कतरा कतरा मिलती है...

मानवी जगणं हे कसं छोट्याछोट्या क्षणात अडकून पडलेलं असतं ना! आणि आपण मात्र मोठमोठ्या achievements च्या नादात हे जगणं कणाकणानं गोळा करायला विसरूनच जातो. गरम गरम चहाचा कडक प्याला, दोघांत एक करून खाल्लेलं वाफाळतं कणीस, पारिजातकाचा पहिला वाहिला बहर, आईच्या कुशीत घालवलेली रात्र, ग्रीष्मात surprisingly आलेली वळीवाची सर, कधी झोपेतून जाग आल्या आल्या कानावर पडलेला चिवचिवाट, आपल्या घरातलं छोट्या पिल्लानं टाकलेलं पहिलं पाऊल, नाकातोंडातून पाणी येत असलं तरी "भैय्या और तिखी बनाओ" असं म्हणत खाल्लेली पाणीपुरी, हिवाळ्याच्या एखाद्यापहाटेला पडलेलं गच्च आल्हाददायी धुकं, जुन्या फोटोंचे गठ्ठे काढून त्यांच्यात दिवस दिवसभर रमणं असे कित्ती कित्ती क्षण वाटेवर अगदी सहज भेटतात...आणि जगणं कणाकणानं भरून टाकतात.

अलीकडेच gallery मध्ये एक तुळशीचं रोपटं लावलंय. आणि तेही असंच रोज कणाकणानं आनंद देतंय. त्याला रोज पाणी घालणं, त्याला कुरवाळणं, त्याच्या मुळाशी माती मोकळी करणं या गोष्टीचं केवढं म्हणून अप्रूप! आता त्याला जेव्हा मंजिऱ्या फुटतील तेव्हा तर आम्ही दोघं  grand celebration च करणारे..

गुलझार म्हणतात ना,
              कतरा कतरा मिलती है, कतरा कतरा जीने दो,
              जिंदगी है, बेहने दो....बेहने दो.....

स्वातंत्र्यसैनिक

महाराष्ट्र शासनातर्फे प्रसिद्ध होत असलेल्या स्वातंत्र्य सैनिकांवरील संशोधनपर बखरीमध्ये आमचे आजोबा आण्णा यांच्या कार्याचाही समावेश होत आहे. यामध्ये समाविष्ट करण्यासाठी पुढील मजकूर देण्यात येत आहे. आण्णांच्या कार्याचा अल्पपरीचय:

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

कोल्हापूर जिल्ह्यात १९४० च्या दशकात महात्मा गांधी यांच्यापासून प्रेरीत होऊन अनेक तरुणांनी स्वातंत्र्यलढ्यात सहभाग घेतला. यांच्यात वयाने सर्वात लहान असणारे श्री. विष्णूपंत वासूदेव देशपांडे ऊर्फ आण्णा यांनीदेखील शाळकरी वयातच शिक्षण अर्धवट सोडून भारतीय स्वातंत्र्यसंग्रामात उडी घेतली.

विष्णूपंत देशपांडे मूळचे कागल तालुक्यातील कसबा सांगावाचे. १९३७ साली त्यांनी वाय. सी. पाटील, नागनाथआण्णा नायकवडी व बाळू कुंभार यांच्या सहाय्याने क|| सांगाव येथील चावडीतील इंग्रज अधिकाऱ्यांना चकमा दिला व त्यांच्या ताब्यात असलेल्या बंदूका पळविल्या.

१९३८ सालच्या हुपरी डाक बंगला जळीत पार्क प्रकरणात आण्णांचा सहभाग राहिला. या प्रकरणात हुपरी येथील इंग्रजांच्या ताब्यात असलेल्या बंगल्याला स्वातंत्र्य सैनिकांच्या समूहाने चहुबाजूंनी आग लावली होती. याच सुमारास १९३९ साली आण्णांनी स्वातंत्र्य सैनिकांच्या एका तुकडीसोबत कोल्हापूरातील सरकारी खजिना लुटला व गारगोटीस पलायन केले.

पुढील काही वर्षात देशभक्त रत्नाप्पाण्णा कुंभार यांनी स्थापन केलेल्या प्रजा परीषद सहकारी चळवळीत अण्णांचा सक्रीय सहभाग राहिला. पुढे जाऊन अण्णांनी कोल्हापूर जिल्हा कॉंग्रेस सेवादल युवक संघटनेचे प्रमुखपद सांभाळले. या संघटनेतर्फे अण्णांनी अनेक तरुणांना हाताशी घेऊन खेडोपाडी जाऊन प्रभातफेऱ्या काढल्या. स्वदेशी मालाचा प्रचार केला. जातीभेद व अस्पृश्यता यांच्याविरोधात जनजागृती केली. आण्णांनी आमरण खादीचे कपडे वापरले. तसेच चहा, कॉफी आणि परदेशी मालाचा आयुष्यभर त्याग केला.
१९४० साली हुपरी जाळीत पार्क प्रकरणी अण्णांना इंग्रज सरकारने अटक केली. याप्रकरणी त्यांच्यावर गुन्हा दाखल करून खटला चालविण्यात आला. खटला सुनावणी दरम्यान आण्णांना कोल्हापूर येथील बिंदू चौक तुरुंगात ११ महिने सध्या कैदेची शिक्षा भोगावी लागली. खटल्याच्या निकालाअंती इंग्रज सरकारने त्यांना साडे सात वर्षांची शिक्षा सुनावली. यानंतर १९४७ साली भारताच्या स्वातंत्र्यानंतरच त्यांची सुटका झाली.

१९७२ साली तत्कालीन पंतप्रधान इंदिरा गांधी यांच्या हस्ते ताम्रपट प्रदान करून अण्णांचा गौरव करण्यात आला. याव्यतिरिक्त महाराष्ट्र शासन तसेच कोल्हापूर जिल्हा प्रशासन यांच्यातर्फे सन्मानपत्र देऊन अण्णांना गौरविण्यात आले.

...उगीचच!!!

एक विचारू? एक सांगशील?

उगीच रहायचं प्रश्नांची जाळी विणत

आणि उगीचच करायच्या शब्दांच्या कसरती

खरं तर सगळी उत्तरं आधीच डोळ्यातून झिरपयाची...

उगीच खेळायचे प्रश्नोत्तरांचे डाव

शब्दांना उगीचच लावायचे विरामचिन्हांचे टेकू

आणि उगीचच माहित असलेल्या प्रश्नांची माहित असलेली उत्तरं

फिरून फिरून घोळवायची...

उगीच घालायचा एकमेकांभोवती पिंगा

आणि उगीचच धरायचा हातामध्ये हात

उगीच लावायचा जीव, उगीच घालायचे वाद

उगीच चिडणे, उगीच रुसणे

आणि उगीचच पोकळ स्वप्नांची रात्र जागून जागून जगायची...

आपले सगळे प्रश्न

आणि आपलीच ती उत्तरं उगीचच गेली विरून...

आपले ते वाद

आणि आपलीच ती स्वप्नं उगीचच गेली सरून...

आपलेच ते शब्द

आणि आपलीच ती विरामचिन्हं उगीचच गेली गळून...

...उगीचच!!!

....................................................................................................................प्रतिमा

तुझ्या डोळ्यातलं दु:ख

दिवे लागले

अरे खोप्यामधी खोपा

श्रावणात कोल्हापूरला घरी गेले होते तेव्हा माझ्या आवडीच्या बुलबुल पक्ष्यांनी एका रात्रीत आम्हाला सगळ्यांनाच एक "सरप्राईज" दिलं. धुणं वाळत घालायच्या दोरीवर अवघ्या चोवीस तासांत बुलबुल पक्ष्याच्या जोडीनं आपल्या पिलासाठी एक सुंदर घरटं बांधलं होतं.

घरटं जरी सुगरणीचं नसलं तरी बहिणाबाईंची कविता आठवली...

अरे खोप्यामधी खोपा
सुगरणीचा चांगला
पहा पिल्लासाठी तिनं
झोका झाडाला टांगला

पिलं निजती खोप्यात
जसा झुलता बंगला
तिचा पिलामधी जीव
जीव झाडाला टांगला

खोपा विणला विणला
जसा गिलक्याचा कोसा
पाखरांची कारागिरी
जरा बघ रे माणसा

तिची उलूशीच चोच
तेच दात, तेच ओठ
तुले दिले रे देवानं

                                          दोन हात, दहा बोटं

एक किस्सा आहे...

एक निवांत दुपार आणि समोर फरहान अख्तर ची कविता...
"जिंदगी मिलेगी ना दोबारा"  या चित्रपटातील एका कवितेचा स्वैर अनुवाद

---

एक किस्सा जो ओठांवर येता येता थांबतो
फक्त डोळ्यांआडून डोकावत राहतो
कधी तुला, कधी मला
शब्दांचा दान मागत राहतो
ज्या शब्दांसोबत ओठांवर येईल तो
आणि मग स्वरांना पकडून झोकेही घेईल तो

पण हा जो काही किस्सा आहे
कुठल्याश्या जाणीवेची जाणीव आहे
वातावरणात तंरंगणाऱ्या सुगंधाची
सुगंध...अबोल अबोल सुगंध
हा सुगंध तुझ्याही ओळखीचा
आणि माझ्याही परिचयाचा
सगळ्या जमान्याला माहितीचा झालेला

मनात गुंतून राहिलेलं हे कसलं बरं गुज आहे???

नभ मेघांनी आक्रमिले...

एका थंडगार संध्याकाळी आभाळ दाटून आलं होतं. बुडणारा सूर्य आणि आभाळात होणारी ढगांची गर्दी, मग पुन्हा  वाऱ्यामुळे विरळ होणारे ढग असा खेळ चालू होता. हा आभाळाचा कॅनव्हास कॅमेऱ्याच्या कॅनव्हासवर उतरवून घेताना खूप मजा आली.

 

EXIF Data:

Dimension: 4288 x 3216

Camera: Kodak EasyShare z981
Exposure Program: Manual
Orientation: Noramal
Flash: Not Used
Focal Length: 25.7mm
Exposure Time: 0.0125s (1/80)
Aperture: 4.5
ISO: 1600
Color Space: RGB

हास्या - २

एका सुंदर सकाळी पुन्हा एकदा एक हास्या दिसावी आणि ती अशी अलगद प्रकाशचित्रात साठवता यावी यासारखं दुसरं समाधान कशात नाही...

आमच्या शेजारी दोन दिवस पाहुणी म्हणून आलेली ही अजून एक हास्या...

फक्त एकच गोष्ट...

फक्त एकच गोष्ट...

फक्त एक गोष्ट दोन इवल्या डोळ्यांची...
काही घनांच्या वेली,
काही थेंबाच्या सरी,
आणि फक्त एकच गोष्ट दोन ओल्या डोळ्यांची...

मेघातून बरसणाऱ्या सरी होऊन,
कधी दरीतून वाहणारी नदी होऊन,
कधी ऐकणाऱ्यासाठी,
कधी न ऐकणाऱ्यासाठी,
कधी व्यक्त होऊन,
कधी अव्यक्तपणे,
मी सांगतच राहीन फक्त एकच गोष्ट,
फक्त एकच गोष्ट...दोन ओल्या डोळ्यांची..

थोडी ओळखीची झालेली,
आणि थोडी अनोळखी राहिलेली,
जिथं थांबतील अश्रू,
तिथेच संपून गेलेली,

अगदी नवी कोरी असूनही
फिरून पुन्हा जुनीच वाटलेली,
फक्त एकच गोष्ट...दोन ओल्या डोळ्यांची..

ओसरलेल्या आठवणी,
पुन्हा जाग्या होतील,
ओठांवरती पुन्हा एकदा,
तेच शब्द उभे राहतील,
एकच अशी गोष्ट दोन खोल डोहांची,
आणि फक्त एकच गोष्ट...दोन ओल्या डोळ्यांची..

....................................प्रतिमा

गुलजार, आऱ्.डी. आणि आरती मुखर्जी या तिघांच्या परिश्रमाचं सुंदर फळ म्हणजे 'मासूम' चित्रपटातील "दो नैना और इक कहानी" हे गाणं. याच गाण्याचा स्वैर अनुवाद, "फक्त एकच गोष्ट..."

खरं तर गुलजारांच्या शब्दांचा अनुवाद करण्याची माझी कुवतही नाही. पण एक छोटासा प्रयत्न....

विरहचक्र

सांज कातर कातर,
सांज एक हूरहूर,
सांज आठव आठव,
सांज नि:शब्दाचा स्वर,
सांज मौनाचेच बोल, सांज शांततेचा रव,
विरहाच्या पावलांनी सांज ओसरते...

रात स्वप्नांचेच घर,
रात श्वास अलवार,
रात अश्रुंचीही सखी,
जोजवाते हळूवार,
आशेच्या धुक्यात, पापण्यांच्या दुलईत,
लाख चांदण्यांच्या गावी रात पाझरते...

दिस एक गजबज,
दिस गर्दीत एकला,
माणसांच्या जंगलात,
दिस शोधतो कुणाला?
सैरभैर जीवा,वेडी लावुनिया आस,
पुन्हा सांजेच्याच पोटी दिस मावळतो...

..............Pratima

हास्या - १

व. पु. काळेंनी त्यांच्या "रंगपंचमी" पुस्तकात लिहिलंय, "प्रसन्न मनानं हसणारी व्यक्ती ही एकमेव सुंदर व्यक्ती असते. काळालाही ज्या गोष्टीवर मात करता येत नाही, ती गोष्ट म्हणजे प्रसन्न हास्य."

असंच एक प्रसन्न हास्य कब्बन पार्क, बंगलोर इथं फिरत असताना कॅमेऱ्यात बंदिस्त करता आलं.

कधीतरी...

कधीतरी एखाद्या दिवशी,
त्या खोलीचा दरवाजा चुकून उघडला जातो,
आणि कसं काय माहित नाही,
आठवणींचा छोटासा झरा, पूर आल्याप्रमाणं गावभर पसरतो...

या आठवणी पण कशा, मुलुखाच्या व्रात्य,
मिळालं रिकामं मन, म्हणून करत राहतात दंगा,
झोंबाझोंबी करतात, अंदाधुंदी माजवतात,
आणि गरीब बिचाऱ्या मनाभोवती घालत राहतात पिंगा...

पण काही असतात अगदीच गुणी,
गोंजारतील, कुरवाळतील,
कुठं लचकलं, मुरगळलं असेल तिथं मलमसुद्धा लावतील,
आणि काही काही खुपच खटयाळ,
रडवतील, चिडवतील,
कुठं खरचटलं बिरचटलं असेल तिथं मुद्दाम नखानं ओरबाडतील...

काही काही असतात अगदी मस्त कलंदर,
कधी विदुषकाप्रमाणं खेळ करून,
गालावर हळूच हसू आणतील...
किंवा कदाचित भावनांचा मेळ जमवून,
हळूच डोळे ओले करतील...

मग अचानक कुठूनतरी एक बागुलबुवा येतो,
या सगळ्या लेकीबाळींना खूप खूप दटावतो,
काही लपून बसतात कुठतरी अडगळीत,
काही काही झोपी गेल्याचं नाटक पार पडतात सुरळीत,
काही निघून जातात परत बंद खोलीत,
काही मात्र फिदीफिदी हसत राहतात,
बागुलबुवाचे शब्द झेलीत...

मग तो बागुलबुवा अनेक खटपटी करून
त्यांना पुन्हा खोलीत ढकलतो,
कड्या, कोयंडे, कुलुपं लावून,
खोली गच्च बंद करतो...

पण कसं काय माहीत नाही,
एखाद्या दिवशी खोलीचा दरवाजा चुकून उघडला जातोच...

.........Pratima

Skandagiri Trek

“Let’s plan for Skandagiri this weekend”, my roommate said. It was almost 4 months passed after we got transferred to Bangalore. As everybody of us was so much enthusiastic to go for Skandagiri, we quickly decided to go.

Skandagiri also known as Kalavara Durga is situated in the Chikkaballapura district of Karnataka. It is a very old mountain located off Bangalore-Hyderabad road (NH-7) approximately 70kms away from Bangalore city. Skandagiri is very famous among people who are fond of trekking. The peak is at an altitude of 1350 meters.

 We were not aware about the bus routes so we planned to go by private vehicle. So we booked private vehicle. It’s better to have our own vehicle, as the location is not at routine bus tracks. In Bangalore, heavy vehicles like Scorpio, Tavera will be easily available in reasonable rates. Call JustDial for more options. Normally some fixed amount is charged for first few kilometres and then charges are applied per kilometre. For us it was 2400 INR for first 150 kms and after 150 kms, it was 9.50 INR per kilometre. (Oct 2010 rates)

We started at 4 o’clock in the morning and had our breakfast on the way. It was very cold outside. It took almost one and half hour to reach to the foothill. The clock was pointing to 6...And the journey began there.

8 youngsters were fully energized. Each of us was carrying one water bottle each with one and half litter capacity. We had also taken some fruits, cucumbers and chips with us. Our sacks were full of water bottles and food.

By mistake we started climbing up by an unusual way. And the funniest thing was, we realized this fact after reaching on the top. We were struggling to climb on very huge rocks to complete our task. We didn’t have ropes with us. In such a difficult situation the grass with strong roots helped us a lot. We could easily go up by grabbing grass in hands. Sometimes some of us were facing difficulties while going up. But we were a TEAM. Everybody was helping each other to achieve the goal. Almost everyone’s hands were full of scratches. However we were fascinated by the peak of mountain. Hence nothing could destruct the spirit.

The journey was so exciting and very much difficult too. While climbing many times we feel thirsty or hungry. As a result we drink too much of water or eat at such extent which will make our body difficult to proceed further. As sun rises temperature starts to increase. Thus it becomes so hard to face whether, especially climbing up.

Even after lots of problems on the path, we finally reached on the peak...The moment of achieving this triumph was really memorable forever. Finally, we reached at the altitude of almost 4500 feet. The wind was so amazing there. No air cooler in the world can bluster like that. We all were so hungry. Rather we realised our hunger after reaching on the top. But almost everything from our bags was finished. We found two local men there sailing Maggie, egg omelette and water bottle. Each item with cost of Rs.50....!!! If you are going to Skandagiri, remember these men will be there till 10 o’clock only. We had hot Maggie and coolest water on the earth...I have already started clicking snaps of victorious faces.

After staying there for an hour we started getting down. It took almost an hour to get down. Our energy level was somewhat decreased by that time. Still we were supporting each other especially tired members.

That night, everybody went to a deep sleep immediately after dinner...even if that was a Sunday...!!!

Road map
View Larger Map

I would like to share few things with those who have just started to trek. Nobody has told me this before. I just learnt them from this trek.

Trek is an activity to which you should go in a group of at least five to six or more. Couples, please avoid to be separated from group. Normally mobile phones stop working on high altitude. So be together always or at least be reachable from each other. Avoid races or competitions. Don’t leave weak members behind. Everyone must have enough knowledge of the map of trek area and must be aware of the directions.

Keep sufficient food with you which will quickly provide energy to your body and must not load your stomach. Fruits are the best choice especially citric fruits like lemon or orange. Fruit juices also work, but avoid artificial soft drinks with carbon dioxide. Vegetables and fruits with large water contents like cucumber, slices of watermelon or muskmelon are also very helpful. You can also have glucose biscuits but you must stop after having one or two. Avoid heavy food like bread butter or potato chips. Don’t eat salted things, it will increase thirst.

Shoes are “the must” thing. Avoid floaters, high hills. If you don’t have shoes at least use ketoses. Wear light clothes, preferably cotton. For ladies, try to wear the clothes which will not become an obstacle while climbing or getting down from high.

The “most” important thing to have is WATER. If you require two hours to climb up and one hour to get down then each person should have at least 3 litters of water. Get information from local people about natural water resources.

Try to do some breathing exercises like bhastrika or anulom vilom etc. 7-8 days prior to trek. If you have regular practice of heavy exercise like gym practice or running, trek will not be much difficult task for you.

50 worthy things...

1.Be in mother's arms

2.My first commitment - rain

3.and my second commitment - new moon

4.Unreasonable laughter with roommates

5.Walking alone

6.Alif laila..Chandrakanta....Mogali....(now on youtube)

7.Tennis

8.Eating sugar cane

9.Bicycle ride

10.Fighting for last slice of pizza

11.Sending foolish sms

12.Teasing(which soon turns to irritating) friends

13.Making paper crafts especially boats

14.Watching my grandpa sleeping

15.Being nostalgic..memorising childhood with my sister

16.Watching lakshmikant berde and ashok saraf

17.Cook something with odd ingredients

18.Writting letters

19.Walking on beach without footwares

20.Maggieeeeeeeee

21.Cursing proffesors with college friends

22.Try to get music out of anything...out of table or food plate or spoons or pen cap or tooth brush or....

23.Reading and memorising Pu.La.with my sister and laughing out loudly

24.Singing loudly

25.Playing cards

26.Watching team india winning

27.Blowing candles first of all after blackout

28.tic-tack-toe

29.Swimmig in the noon

30.Singing old jingles

31.Bursting plastic bubble wrap

32.Cleaning bedrooms to get rid of bed bugs

33.Being melomaniac

34.Running behind birds (especially sunbirds and songbirds -- my fav)

35.Photo shoot of kids on their school's annual function

36.Popeye the sailer maaaaaaaan

37.Having walk on Kalamba Lake for looong time

38.Climbing on anything

39.Loosing carrom match by dad with "28" score

40.Eating watermelon without spoon

41.Fight for newspaper to solve Sudoku..even it is available in my cell

42.Reading old sms from very old handset

43.Celebrating the moment of finishing washing clothes

44.Visit primary school

45.Sleeping late in the night...getting up soooooo early in the next morning..and a warm walk after that

46.Trek by unusual way

47.Trying to learn Kannada..LOL it happens once in a while

48.Waering old dresses (of school times)

49.Start to repair an old radio or watch...and then leave it after realising that "i can't do it.. :) :) :)"

50.Talking on "wrong" number as a "right" person

Understanding Digital Cameras:

Understanding Digital Cameras:

Choosing a digital camera that fits into your budget and as well as meet your photo capturing needs is the most confusing thing. But if we can understand some key differences between currently available models, the choice can be somewhat clarified. Considerably, this will also narrow the range of models that will fulfill your requirements. Before going to shopping it will be useful exercise to prepare “MUST HAVE” list and considering various features that digital cameras do or do not offer.

I think a better way to get out of this confusion is to understand various terms of digital photography.

• Megapixels:

Technically speaking, pixel is smallest part of digital image that can be controlled or edited on the screen of display device. The number of pixels in an image is called the resolution. In digital photography resolution is expressed with a single number. 5 Megapixels camera means, a camera which can take images containing 5 million pixels.

For most of the people the first thing to ‘consider’ is megapixels. For images of size double-page spreads in magazines 12 to 14 megapixels is great…this will also enable to create large exhibition prints. (However many high quality 8-megapixel cameras can also meet these requirement.)

22 megapixels sometimes sounds like everyone would like to own. This can be the best option for commercial photographers. But amateur photographers must consider the size of photographs or digital files. 22 megapixels’ camera will generate images with large size (about 6Mb to 7Mb) which in turn increase the burden on the hardware and sometimes on software also.

• Optical Zoom:

This consideration comes into picture only while considering prosumer digicams. Optical zoom is power to go closer to the image object without moving physically closer. Optical zoom basically empowers to capture objects from long distance. While choosing camera model, first one needs to identify imaging needs and then to choose optical zoom accordingly. For indoor photo shoot like in family functions, parties 6X to 10X optical zoom can work great. For outdoor shoots, (here a lot differentiation exists dew to various situations) it will not be possible to stop at a certain range. For e.g. in case of wildlife photo shoot, capturing snake from distance of 15 feet will be possible with 20X to 25X optical zoom. But in this case stability of hands must be considered. Because doing with this much zoom even slender movement of hands will reflect into massive blurs in image. However this can be avoided by making use of tripods in some cases.

• Shutter speed and Aperture:

Shutter speed and aperture are responsible for controlling the amount and speed of light reaching to sensor of the camera. Aperture is flexible hole over camera lances that controls amount of light reflected through lances. Shutter speed is time for which shutter of camera lance remains open. Programmable modes of both prosumer and SLR cameras allow setting values of shutter speed and aperture. Setting shutter speed 1/100s will capture image within 1/100 second.

My Camera : Kodak Z-981

Product Specifications
Standard features
Sensor type	1 / 2.33 type
Effective pixels	14 MP (4368 × 3256)
Lens	26–676 mm (35 mm equiv.) f/2.8–5.0 SCHNEIDER-KREUZNACH VARIOGON optical zoom lens
Zoom	26X optical, 5X digital, total zoom range 130X
Image stabilizer	optical
Shutter speed	auto, 16-1/2000 sec. (S/M modes)
Viewfinder	high-resolution (230K pixels) electronic, 100% field of view
Display	3.0 in. (approx. 230K dots), Smart Display, 2 level brightness adjustments
Storage	64 MB internal memory[1]available, SDHC/SD card expansion slot
Auto focus
Focus Type	TTL imager AF system
Modes	normal, macro, super macro, infinity, manual
Focus range	·         normal: 0.7 m (wide)/2.5 m (tele)–infinity ·         macro: 0.1–1.0 m (wide)/1.7–3.0 m (tele) ·         super macro: 0.01–0.3 m (f=52 mm, 35 mm equiv.)
Auto focus control	single, continuous
Auto focus zones	TTL multi-zone, center zone AF, selectable zone AF (25 zones)
Face Recognition	yes
Face Detection	yes
Face-priority AF	yes
AF (Auto Focus) assist light	yes
Exposure control
ISO sensitivity	auto, 64, 100, 200, 400, 800, 1600, 3200, 6400[2]
Metering modes	multi-pattern, center-weighted, spot
Compensation	±2.0 EV with 1/3 EV steps
Bracketing	±1.0 EV with 1/3 EV steps, 3 images
White balance	auto, daylight, tungsten, fluorescent, open shade
Flash
Range	·         6.2 m (@ wide, ISO 400) ·         3.5 m (@ tele, ISO 400)
Modes	auto, red-eye reduction, fill, off
Compensation	±1.0 EV in 1/3 steps
Shooting specifications
Drive modes	single shot, burst (0.9 fps up to 3 frames), high-speed burst, self-timer (10 sec.), delay shutter (2 sec.), 2-shot self-timer
Shooting modes	Smart Capture, sport, portrait, P (programmed AE), A (aperture priority AE), S (shutter priority AE), M (manual exposure), portrait, panorama (left–right, right–left), video, SCN (scene modes)
Scene modes	high ISO, night portrait, landscape, night landscape, flower, sunset, backlight, candlelight, manner/museum, text, beach, snow, fireworks, children, self-portrait, stage
Click to capture	< 0.2 sec.
Shot to shot	< 1.6 sec
Still capture
Still format	JPEG/EXIF v2.21, KDC RAW image file format
Picture size	·         14 MP (4288 × 3216)—4:3 ·         12 MP (4288 × 2848)—3:2 ·         10 MP (4288 × 2416)—16:9 ·         6 MP (2832 × 2128)—4:3 ·         3 MP (2048 × 1536)—4:3 ·         2 MP (1920 × 1080)—16:9 ·         1 MP (1280 × 960)—4:3
Compression level	·         PASM: fine standard, basic, RAW[3] ·         Smart Capture: standard
Color modes	high, natural, low, sepia, black and white
Sharpness	high, normal, low
Review options	single, magnification with navigation box, multi-up, multimedia slideshow, histogram, view by, face recognition
Editing	on-camera crop, KODAK PERFECT TOUCH Technology, voice annotation, RAW[4]file development
File management	delete, undo delete, copy, protect, text tagging, one-button upload, favorite tagging
Video capture
Format	QUICKTIME MOV h.264 (video) & AAC LC (audio)
Quality	·         HDV (1280 × 720) at 30 fps ·         VGA (640 × 480) at 30 fps ·         QVGA (320 × 240) at 30 fps
Microphone	yes (monoaural)
Speaker	yes (monoaural)
Length	·         HDV: continuous up to 29 min. based on memory card capacity ·         VGA/QVGA: continuous up to 80 min. based on memory card capacity
Review options	play, rewind, pause, fast-forward and rewind, forward and rewind by frame, multi-up, multimedia slideshow, bookmarks, smart finder
Editing	make a picture from video, action print (4, 9, 16-up), trim, bookmark
File management	delete, undo delete, copy, protect, text tagging, favorite tagging, multi-select, Share
Share
Share menu	YouTube, FACEBOOK, FLICKR and KODAK Gallery sites, e-mail
Customization
Custom settings	LCD brightness (5 levels), image storage, capture frame grid (on/off), image stabilizer control, red-eye preflash (on/off), quick view (on/off), advanced digital zoom, orientation sensor, sound, volume, date & time, auto power off, video out, language, reset camera, favorite, set tag, format, about

वक्त की दीवार

तनहाँ शाम मेँ सूरज डूब रहा है,

कम्बख्त याँदेँ इस तरह समेट के आयी है जैसे आम के पेड के नीचे दोस्त जमे हो गिल्ली डंडा खेलने...
काश ये वक्त की दीवार बीच मेँ ना होती...

.........Pratima

इन दिनों...

इन दिनों पलकों पे आँसू नही आते...
पर ये दिल शिकायते तो करताही है,
शहर की गलियोंमें नीम की छाव ढूँढता है,
लम्बे चौडे रास्तोंपर बुढ्ढी के बाल ढूँढता है,
कच्चा आम, खट्टी इमली, जामुन ढूँढता है,
पतंग उड़ाने के लिए मुठ्ठीभर आसमान ढूँढता है,
सुनी महफ़िल सजाने के लिए चुन्नी, पिंकी, राजू, बबलू को ढूँढता है,
वैसे तो इस शहर ने बोहोत कुछ छिन लिया हमसे,
अब तो बस साँस लेने के लिए एक फुरसत का पल ढूँढता है...

.........Pratima